۸ افسانه تناسب اندام که کارشناسان را دیوانه می‌کند!
تاریخ انتشار: ۲۲ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۲۸۵۸۸
ورزش اگر به درستی انجام شود می‌تواند یک داروی معجزه آسای واقعی باشد. با این وجود، اگر توصیه‌های اشتباه را دنبال کنید به راحتی می‌توانید خود را در معرض آسیب قرار دهید. برای مثال، اگر دراز و نشست انجام دهید، اما آن چه استاندارد طلایی در نظر گرفته می‌شود را رعایت نکنید می‌تواند باعث بروز کمردرد شود. "برد شوئنفلد" استاد علم ورزش در کالج لمان در نیویورک می‌گوید: "فرهنگ تناسب اندام مملو از تصورات اشتباه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ما از بیش از ده‌ها متخصص تناسب اندام خواستیم تا افسانه‌هایی که اغلب می‌شنوند را به اشتراک بگذارند افسانه‌هایی که آرزو می‌کردند کاش یکبار برای همیشه از بین می‌رفتند.
افسانه اول: پیش از ورزش باید حرکات کششی انجام دهید
اگر در یک کلاس بدنسازی دبیرستان شرکت کرده اید، احتمالا به شما گفته شده که پیش از ورزش چند دقیقه را به حرکات کششی اختصاص دهید. این در حالیست که نتایج تازه‌ترین تحقیقات نشان داده اند که کشش پیش از ورزش برای جلوگیری از آسیب بی تاثیر است و در واقع ممکن است علیه شما عمل کند بدان خاطر که کشش بیش از ۹۰ ثانیه باعث کاهش موقتی قدرت عضله می‌شود.
دکتر "جاش گلدمن" دستیار مدیر مرکز پزشکی ورزشی در یو سی ال‌ای هلث می‌گوید: "شما با حرکات کششی باعث می‌شوید به طور موقت تمام گروه‌های عضلانی که می‌خواهید با آن تمرین کنید ضعیف شود. اگر واقعا از احساس کشش پیش از فعالیت بدنی لذت می‌برید کشش را برای مدت زمانی طولانی نگه ندارید".
برای موثرترین آمادگی به منظور تمرین یک گرم کردن پویا را امتحان کنید مجموعه تمرینات فعالی که باعث تقویت جریان خون می‌شود و به آرامی عضلات تان را تحت فشار قرار می‌دهد. او می‌گوید حرکات کششی خود را برای یک زمان جداگانه نگه دارید. او می‌گوید:" من دوست دارم به مردم بگویم این کار را قبل از خواب انجام دهند، زیرا به عضلات شما زمان می‌دهد تا قبل از حرکت دوباره ریکاوری کنند".
افسانه دوم: برای عضله سازی باید وزنه‌های سنگین بلند کنید
دکتر شوئنفلد که درباره رشد عضلانی مطالعه می‌کند می‌گوید این فرضیه درستی نیست. در حال حاضر نتایج تحقیقات قابل توجهی نشان می‌دهند که بلند کردن وزنه‌های نسبتا سبک برای ساختن عضلات و ایجاد قدرت موثر با میزان تکرار ۳۰ بار به اندازه بلند کردن وزنه‌های سنگین با ۵ یا ۱۲ بار تکرار تاثیرگذاراست. این یک موضوع ترجیح شخصی است که وزنه‌ای با چه میزان سنگینی را انتخاب کنید".
دکتر "جاکوب سلون" کارشناس پزشکی ورزشی در کلینیک مایو می‌گوید: "با این وجود، از ترس آن که بلند کردن وزنه‌های سنگین ممکن است شما را بیش از اندازه حجیم کنند از استفاده از آن خودداری نکنید. در واقع، تلاش زیادی برای ساختن ماهیچه لازم است و این موضوع صرفا با تمرینات قدرتی معمولی میسر نخواهد شد"
افسانه سوم: دویدن زانو‌های شما را از بین می‌برد
دلیلی برای ترسیدن وجود ندارد. نتایج تحقیقات این تصور را که دویدن خطر ابتلا به آرتروز را افزایش می‌دهد رد کرده و حتی نشان می‌دهد که می‌تواند از زانو‌های شما در برابر این بیماری محافظت کند. در واقع، حرکت نکردن در کنار عوامل دیگری مانند سن، وزن و ژنتیک خطر ابتلا به آرتروز را افزایش می‌دهد.
دکتر گلدمن می‌گوید:"برای سالیان متمادی کارشناسان فکر می‌کردند که زانو‌های ما مانند تایر خودرو هستند که با رانندگی زیاد فرسوده می‌شود. این دیدگاه درستی نیست، زیرا بدن ما پویا است و مفاصل ما می‌توانند خود را به خصوص زمانی که به طور منظم فعال هستیم بازسازی کنند".
دکتر "جردن متزل" متخصص پزشکی ورزشی در نیویورک می‌گوید گفته می‌شود اگر به شدت تمرین کنید دویدن قطعا می‌تواند منجر به درد یا آسیب زانو شود. در این باره توصیه می‌شود که خیلی سریع یا خیلی زود ندوید. شدت دویدن را به آرامی افزایش دهید و اگر احساس درد زانو داشتید در اسرع وقت به یک متخصص پزشکی ورزشی مراجعه نمایید".
افسانه چهارم: پیاده روی برای تناسب اندام با افزایش سن کافی است
پیاده روی به دلایلی در میان افراد مسن محبوب است. مشخص شده که پیاده روی باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی، دیابت و برخی سرطان‌ها و هم چنین خطر مرگ زودرس می‌شود.
"آن بردی" استادیار علوم ورزشی در دانشگاه کارولینای شمالی می‌گوید: "با این وجود، پیاده روی به تنهایی برای تناسب اندام با افزایش سن کافی نیست. او می‌گوید که از ۳۰ سالگی توده عضلانی شما به تدریج کاهش می‌یابد بنابراین، باید بر روی تمرینات قدرتی نیز تمرکز نمایید.
او می‌افزاید: "افراد می‌توانند فعالیت روزانه را با حداقل آمادگی قلبی – عروقی انجام دهند، اما زمانی که آنان قدرت عضلانی برای انجام فعالیت‌های روزانه را ندارند در آن زمان است که استقلال خود را از دست می‌دهند". پیاده روی را با حداقل دو جلسه تمرین قدرتی ۲۰ دقیقه‌ای در هفته تکمیل کنید.
افسانه پنجم: تغییرات برای مبتدیان است
استفانی راث گلدبرگ" مددکار اجتماعی بالینی و درمانگر در نیویورک که با ورزشکاران کار می‌کند می‌گوید:"انتخاب برای انجام یک نوع تمرینی با شدت کمتر برای مثال فشار دادن یا پلانک با زانو‌های روی زمین به این معنی نیست که شما ضعیف، مبتدی یا در حال عقب گرد هستید. این نشانه آن است که شما به بدن خود گوش می‌دهید و آن را ایمن نگه می‌دارید". او می‌افزاید:"بدن مان در روزهای مختلف به چیز‌های مختلفی نیاز دارد. تغییر تمرینات به ما کمک می‌کند تا روی فرم و ارتباط ذهن و بدن کار کنیم".
افسانه ششم: دوندگان و دوچرخه سواران نیازی به تمرینات قدرتی پایین تنه خود ندارند
"آماندا کاتز" مربی قدرتی و دویدن در نیویورک می‌گئید که او اغلب محبور است دوندگان یا دوچرخه سواران را متقاعد کند که آنان نیز به تمرینات قدرتی پایین تنه نیاز دارند.
او می‌گوید:"پیاده روی یا فشار آوردن بر روی پدال دوچرخه باعث تقویت پایین تنه تان می‌شود، اما برای تحریک رشد ماهیچه‌ای کافی نیست. یک رژیم تمرینی قدرتی که شامل اسکات، لانژ و پل‌های باسن است می‌تواند تراکم استخوان را بهبود بخشد و خطر آسیب را کاهش دهد و هم چنین شما را به یک دونده یا دوچرخه سوار قوی‌تر تبدیل کند".
افسانه هفتم: برای سالم بودن به ۱۰۰۰۰ قدم پیاده روی در روز نیاز دارید
"سدریک برایانت" رئیس و مدیر ارشد علمی شورای ورزش آمریکا با این نظر مخالف است و می‌گوید:"دانشمندان یک سال پیش این موضوع را رد کردند، اما بسیاری از آمریکایی‌ها هنوز آن را معیاری برای سلامتی قلمداد می‌کنند". قدمت این افسانه به دهه ۱۹۶۰ میلادی باز می‌گردد زمانی که یک سازنده ساعت ژاپنی گام شماری را با نام "متر ۱۰۰۰۰ قدم" به صورت انبوه تولید کرده بود. دکتر باریانت می‌گوید:"این در حالیست که نتایج تحقیقات به وضوح از وجود چیزی جادویی در مورد آن هدف پشتیبانی نمی‌کند".
نتایج تازه‌ترین تحقیقات نشان می‌دهند که فواید پیاده روی برای سلامتی در حدود ۷۵۰۰ قدم است، اما حتی ۴ هزار قدم در روز نیز می‌تواند خطر مرگ به هر دلیلی را کاهش دهد.
افسانه هشتم: حمام یخ بعد از یک تمرین سخت ریکاوری را بهبود می‌بخشد
فرو رفتن در وان یخ پس از یک تمرین سخت می‌تواند مانند یک محافظ در برابر آسیب عمل نماید، زیرا به کاهش التهاب کمک می‌کند. با این وجود، در مورد آن یک مشکل وجود دارد. دکتر گلدمن می‌گوید:"همه التهاب‌ها بد نیستند. اگر بعد از هر تمرین به داخل وان یخ بپرید روند ترمیم را کُند یا متوقف می‌سازید. هنگامی که ورزش می‌کنید با فشار استراتژیک بر روی عضلات خود التهاب مفیدی را ایجاد می‌کنید و با بهبود بدن قدرت ایجاد می‌شود".
دکتر گلدمن توصیه می‌کند که یک روز پیش از غوطه وری در آب سرد منتظر بمانید تا به ماهیچه‌های تان زمان بدهید روند ترمیم را آغاز کنند. او می‌افزاید:"غوطه ور شدن در آب سرد یک ابزار ضد التهابی بسیار خوب است، اما شما باید از ان در زمانی استفاده کنید که واقعا می‌خواهید از التهاب جلوگیری نمایید و نه به عنوان یک نسخه بعد از هر تمرین. برای ریکاوری کلی بعد از تمرین تحقیقات نشان می‌دهد که سونا ممکن است ایمن‌تر و موثرتر باشد".
منبع: خبرفوری
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: ورزش کردن تناسب اندام تصورات اشتباه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۲۸۵۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن
به گزارش «تابناک»، در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحله‌ای از درمان قرار دارد؟
بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.
متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع داروهای مشکوک و استفاده از داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.
سندرم دِرِسسندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از داروهای تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.
بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض داروهای محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.
عللسندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، داروهای رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:
- داروهای ضد تشنج
- داروهای ضد ویروس
- آنتی بیوتیک‌ها
- آلوپورینول
- مگزیلتین
- تثبیت کننده‌های خلق و خو و داروهای ضد افسردگی
- عوامل بیولوژیک
شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:
- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS
- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها
فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)
علائمبرخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.
علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:- تب
- بثورات پوستی یا جوش
- ائوزینوفیلی
- لنفوسیتوز آتیپیک
- تورم غدد لنفاوی
- التهاب اندام‌های داخلی
تشخیصسندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.
به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:
- سابقه بستری شدن در بیمارستان
- راش حاد
- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است
علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:
- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد
- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل
- درگیری حداقل یک اندام داخلی
- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی
در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم می‌شود.
درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.
پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.
کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.
علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.
سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:
- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین
- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی
- ایمونوگلوبولین داخل وریدی
- پلاسمافرزیس
عوارضحتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.
یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.
آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.
بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.
تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.
منبع : همشهری
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد